Zambia - Tanzania by train

Hoe ga je in Afrika van het zuidelijkste puntje van Zambia naar halverwege Tanzania over een afstand van enkele duizenden km's? Meest logisch is het vliegtuig of de bus. Wij gingen het doen met de Tanzania - Zambia - Railway - Authority (TAZARA). Na een paar uitermatig bemoedegende verhalen (santitair is slecht, reserveringen komen niet door, trein gaat niet, vertragingen van enkele dagen) besloten we toch op z'n afrikaans met de trein te gaan reizen.

Na dat ik een aantal dagen eerder met heel veel moeite een reservering voor elkaar had gekregen gingen we nu de proef op de som stellen. De trein vertrekt vanuit Kapiri Mposhi (o.i.d.) en wij zitten in Livingstone. Met de bus over de beste wegen van Zambia in een sneltrein vaart erheen. Met mn benen opgevouwen achter mn oren, scheurt de buschaufer om allen gaten in het wegdek heen zodat ik soms het idee krijg dat ik weer aan de rechter zijde van de weg mag rijden. Zonder echte aanrijdingen te maken komen we aan (na 2 busritjes)

Dan het 'grote treinavontuur'. Eenmaal op de plaats van bestemming gekomen komen we bij een groot chinees fabrikaat uit, wat het bordje 'New Kapiri Mposhi Railway Station' draagt. Het ziet eruit alsof de russen het 40 jaar geleden hebben neergezet en daarna naar huis zijn gegaan. Alles, inclusief het stof doet eraan denken. Bij het ophalen van de kaartjes (mn reservering is doorgekomen) is er een volgend probleem. Mannen en vrouwen zijn gescheiden op deze islamistische trein, tenzij je een hele cabine huurt (1e klas uiteraard). Al 500739x aan de telefoon gezegd dat er ook een vrouw bij was en ik graag een hele 1e klas cabine wilde hebben was dat nu even een probleem. Maar een trosje bananen verder bleek het probleem toch opgelost te kunnen worden en ging de 'Chief bookings' aan het schuiven. Toch een coupe (1e Klas) voor ons. In de grote wachtruimte nemen we plaats als er een dame ons komt vertellen dat we op de 3e klas lounge zitten (goedkope stationstoeltjes). Wij mogen naar de 1+2 klas lounge, lees sofa's gedoneerd in 1998, maar ze zitten prima.

Puntje bij paaltje vertrekken op z'n Afrikaans keurig op tijd met slechts 30min achterstand. Deze lange slaaptrein kent 3 klassenn: 1e klas = 4pers slaapcoupe, 2e klas = 6 pers slaapcoupe en 3e klas is stoel en slapen maar. Na een serie toeters gegeven te hebben als concert zet de trein zich met een schok in beweging. De remmen van de trein werken prima! Al lijkt het er wel op alsof alleen standje noodrem erop zit, want elke keer als we afremmen vliegt alles door de coupe heen (nouja bijna dan). Gezellig schommelen we over de rails door allerlei kleine plaatsjes en maken ons op voor 2 lange dagen in de trein. Met een aantal tussenstops (zowel dag en nacht) in dorpjes van minder dan 10 huizen rammelen we vrolijk voort met een tempootje van 60-80km/h. De lokale mensen zijn er achter gekomen dat de bielzen heel goed gebruikt kunnen worden als of brandhout of bouwmateriaal dus verdwijnen er regelmatig spoorbielzen van het trajecht. Dat verklaart ook waarom naast het spoor een soort treinen kerkhof is ontstaan met veel onspoorde wagons. Afgezien dat het niet heel bemoedigd was, gaf dat weer eens een andere blik op de wagentjes.

Al rijdende werd door de douane ons paspoort gestempeld terwijl we nog ruim 5 uur  naar de grens te gaan hadden. Oiok van tanzaniaanse grens werd er in de trein gestempeld en in de coupe (1e klas, uiteraard). De kakkerlakken die in de trein zaten (gelukkig kleintjes) hoefden niet te stempelen. Sommige mensen namen ze mee als souvenir,...

In tanzania zouden we met de trein dwars door een aantal wildparken heen gaan. Dit was een van de mooiste safaris die ik tot nu toe heb gezien. Heel veel wild, zoals gnoes, zebra's, giraffen, olifantjes, impala's en nog veel meer. Het leuke was, dat ze door de herrie van de trein in beweging kwamen en soms wegrenden. Dat gaf een fantastisch beeld! Gelukkig hebben we de foto's nog.

Het laatste stukje van de treinreis voort door een aantal buitenwijken van een grote stad. Veel stoffige wegen, gammele huisjes (maar wel van baksteen) en een hoop kleine beestjes. Met slechts 3 uur vertraging kwamen we na een treinreis van 45uur aan in Dar-Es-Salaam, Tanzania. Morgen op pad naar Zanzibar. Dit moet een paradijsje op aarde zijn.