Zambezi Wild Water Raften

Op mijn grote zoektocht door Afrika naar Adrenaline kwam het volgende in ons op. Wild Water Raften op de Zambezi! De Zambezi is een graad 5 uit 6 en mag daarom alleen door ervaren rafters gedaan worden. Geen probleem en gaan met die banaan!

Om bij het water te komen moesten we eerst de kloof in om bij rapid no. 10 te komen. De eerste 9 sloegen we over omdat die te wild waren en de kans op een ongeluk te groot was. Vooruit dan maar. De kloof was niet meer dan een stijle helling van 95% naar beneden. Gelukkig lag er een houden frame waar je over een kon lopen zodat je niet in een keer naar beneden viel als je uitgleed. Om het gevoel van veiligheid een beetje te versterken gleed dit hele frame af en toe ook ineens een 20cm naar beneden. Hoef je dat niet te lopen. Doordat het een stijle helling was, kregen we wel een fantastisch uitzicht over de snelstromende rivier en de vallei. Hoe dor en droog het boven was, zo groen was het in de vallei naast het water. Op de rotsen aan de overzijde lag een grote varaan (o.i.d.) in de zon te bakken. Deze beesten zijn echt uit de prehistorie. Wel gaaf om te zien! 

Bij het water aangekomen was er een legertje zwarte mensen hard aan de slag voor ons om de boten op te pompen en alles klaar te maken voor ons. De spullen die we droog wilde houden, zoals schoenen etc. konden we hier afgeven aan de echte harde werkers. Zij namen dan alles weer mee naar boven (duurt +/- 40 min) de stijle helling op en zorgen dat het allemaal weer keurig klaar staat op het eindpunt.

De eerste rapid, genaamd de '3 sisters' volgenden elkaar snel op. Daarna kwam de volgende rapid binnen 50 mtr (the Mother) die een stuk heftiger was dan de 1e. Drie van de vijf boten lieten gelijk al de onderkant zien en namen een frisse duik. Wij gingen als zesde boot en knepen hem al een beetje. Tja als je die anderen zo snel en makkelijk om ziet gaan midden in een rapid, tja,... Toch bleven wij wonder boven wonder allemaal in de boot. De Zambezi rivier vormt de grenslijn tussen Zimbabwe en Zambia en zodoende zaten we af en toe illigaal in Zimbabwe.

Halverwege kwamen we een kleine krokodil tegen die op de stenen heerlijk lag te genieten van de zon. De gids vertelde dat kleine krokodillen een val van de Victoria Falls konden overleven en zo hier terecht kwamen. Hippo's (nijlpaard, juist die grote logge beesten) vallen ook wel eens van de waterval af. Maar die schijnen dan weer als rijpe kersen op de grond uiteen te spatten en komen dan ook niet voor net na de watervallen.

Net na de krokodil, kwam een rapid die prima zwemmend genomen kan worden. Ja oke, helm was wel hadig gezien de rotsen en oke een reddingsvest om te voorkomen dat je op de bodem gaat liggen waren wel een vereiste. Afgezien van deze voorzorgsmaatregelen een prima ding om te doen, als je net een krokodil hebt gezien. En plons, daar ging ik. Zoals je ziet, schrijf ik dit post-zwemmen en hebt ook dit avontuur weer overleefd. Al hoopte ik stiekem wel dat er niet veel andere krokodillen zaten.

Een aantal stroomversnellingen en versmallingen verder lagen we opeens stil. Tenminste de andere boten. Omdat wij als laatste aankwamen hadden we geen idee wat er aan de hand was. Maar bij een van de eerder rapids was er een jongen uit de boot gevallen en was naar onder gezogen. Die probeerde uit allemacht weg te komen en had daarna z'n schouder uit de kom. Tja niet zo handig in een diepe kloof +/- 100 mtr waar walkitalkies niet werken. Aan de kant met de boot en de kloof op klimmen om een ambulance te bestellen (voor op het eindpunt,....). Wat een beetje stroming al wel niet kan doen met een schouder.

Eenmaal op het eindpunt aangekomen, stonden de harde werkers al klaar om alle spullen (incl. de boten) de berg weer op te tillen. Onze schoenen stonden al helemaal klaar, was echt prima.