Doe er nog maar 1

Vandaag is het officieel ingegaan. Mijn laatste weekend in Durban. Over 1 week precies zit ik nu in de auto naar het Krugen National Park. Daarover later meer.

Vannacht heb ik een nachtdienst gedaan in het Addinton Hospital in Durban. Toen ik om 19:00 arriveerde lagen de eerste patienten al op ons te wachten. Er waren 5 pt die aandacht van een dokter nodig hadden en hadden de kleur geel toe bedeeld gekregen. Dat wil zoveel zeggen als, binnen een half uur kijken graag.

Mijn patient was een 'Assault - Stabbed Neck'. Zoals de vorige post laat zien, kan dat heel hard bloeden. Het eerste wat ik deed was wederom een naald a la model breinaald prikken en zorgen dat er toegang was tot de bloedbaan.

Tijdens de anamnese verdelde dezeman dat hij door een 'vriend' gestoken was, niet naar de politie gegaan en dat het beide taxi chauffeurs waren. De ruzie ging over een klant (ze wilde beide dezelfde klant oppikken) wat ze een inkomen van 20ct zou opleveren. HElaas had de een een gebroken fles in zijn handen waarmee hij 7x op de ander had ingestoken.
 Het grooste probleem? Hij kon z'n middelvinger niet meer opsteken,... Niet dat het heel raar was, want bij onderzoek zat over de spier van z'n onderarm een krater van 5cm waar je keurig losse eindjes van spieren kon zien aanspannen. Diagnose spierletsel.

Omdat het weer laat op de avond was, en veel mensen hier echt veel te veel drinken kwam de alcohol ons te gemoet. Om onze handen te ontsmetten even in de adem van de pt houden en klaar is klaas.

Op naar de volgende patient. Een meneer op een stretcher, niet reagerend op aanspreken. Trauma mechanisme,..onbekend. Wakker maken dus. Eerst begon ik vriendelijk met aanspreken, zachte pijn prikkel, harde pijnprikken en een hele gemene pijnprikkels. Dit alles uiteraard zonder enige vorm van reactie. Patient in de problemen (zou je zeggen). De trauma Dr. kwam even mee kijken en dacht dat de patient of comateus was of niet meer onder ons gezien alle pijnprikkels die waren toegediend zonder reactie. De patient was nog steeds rustig aan het ademen met oogbeweginging richting dromenland. Die moest dus zeker nog wakker te krijgen zijn. Na nog een serie pijnprikkels uit de categorie Au! reageerde hij. Probleem? Had hij niet,... Tenminste kon hij niet herinneren. Zoals het hier dan gaat, dit is geen hotel dus ga maar in de wachtkamer zitten en je wordt vanzelf geholpen. Dat deed hij braaf en werd uiteindelijk zonder ernstig letsel naar huis gestuurd.

Verder nog de gebruikelijke hoofdwonden gezien, km aan hechtdraad versleten.

Morgen staat eindelijk Deep Sea Fishing voor 100% op het programma. Dat lijkt me nog steeds echt wel gaaf. Met het mooie weer hier, moet dat helemaal goed gaan komen als er een bootje is en rustig rondobberen op het water.