Een stofwolk genaamd 'Arusha'
8 augustus 2008 - Arusha, Tanzania
Nog 2 dagen en dan pakken we het vliegtuig weer richting Nederland. De laatste dagen hebben we hier iet heel veel gepland. Eigenlijk wilden we de Kilimanjaro (hoogste vrijstaande berg van de wereld en hoogste berg van het Afrikaanse continent) gaan bezichtigen.
Voor een dagtripje ben je alsnel hier $170-200 p.p. kwijt. Nou dat gaat er bij mn Hollandse zuinige verstand niet in als je weet dat de toegang van het park $35 is en de mensen hier gemiddeld $10 per dag verdienen. Dus nu hebben we een dag extra in Arusha.
Om toch wat te doen, willen we naar een bioscoop gaan. De meeste lokale mensen die we hier spreken kennen het woord niet en laat staan dat ze weten dat er een bioscoop in de buurt is. Bij de enige echte na-maak McDonalds (McMoody's met een McWhopper en Frensh Frys,....) weten ze er wel een. Een nieuw complex net even buiten de stad, daar zit een bioscoop (en heel toevallig een restaurant van hun). Dit complex, heel westers, te nieuw, te strak voor Afrika is zo nieuw dat het nog niet in de reisboeken staat. Veel winkels staan nog leeg en veel mensen weten nog niet van het bestaan. De bioscoop is netzo groot als een gemiddelde huiskamer in NLD, alleen dan met een XXXXXXXXXXXXL TV scherm. Met de grote populatie aan Indiers die ook weer hier in dit Entertainment oordje aanwezig waren, waande ik me zelf weer even in Zuid-Afrika.
Na fragmenten van de opening van de Olympische Spelen gezien te hebben (de sattelietontvangst was zoals zoveel dingen in Afrika bagger). Uiteraard keken we naar een Zuid-Afrikaanse zender. Dat is echt het enige land in Afrika wat westers aandoet en zich voor een groot gedeelte ook zo gegraagd.
Omdat het wat ver was om te lopen, met de taxi terug. Buiten stonden de taxichauffers net als muggen op ons te wachten. Zodra je buiten bent, en 1 moment niet met je armen om je heen maait zitten ze aan je. in dit geval niet heel erg, want we wilden graag voor een normale prijs naar huis en niet voor een Mzungu (blanken) prijs. Nu was het een soort veiling en binnen no-time hadden we een uitstekende prijs.
De taxi was net nieuw geimporteerd uit Japen. Daar had het autootje, een vooroorlogse Toyota nog wat, al 800.000km gelopen en was nu rijp voorde sloop gebruik in Afrika. De ene passagiers deur weigerde zowel van binnen als van buiten geopend (geduwd, getrokken, getrapt) te worden. Mijn deur ging na het sluiten met dezelfde snelheid weer open. Je kon niet te hard aan de deur trekken omdat het plaatwerk ernstige sporen van een oxydatief proces vertoonden. Gordels waren aanwezig, maar buiten gebruik. Tijdens het rijden resoneerde heel de auto, wat iedere vorm van communiceren onmogelijk maakte. Ik hield me goed vast aan een stoel en een handvat terwijl Jordy zich schrap zette tegen het dashboard. Hand en arm gebaren niet mogelijk omdat je dan helemaal geen steun meer had. De vering bij de achterwielen was onlangs afgekeurd nagekeken. Dat wil zoveel zeggen als dat je het idee had dat de houten wielen direct aan de auto waren gemonteerd. Elke hobbel en verkeersdrempel werd zo een beproeving voor de auto, waarbij je hoopte dat je niet door het dak of bodem van de auto heenging. Eenmaal levend aangekomen op bestemming (Kilimajaro Villa) viel er een straaltje licht op de buitenkant van de auto. dit bevestigde het beeld wat hier boven is geschetst. De kappen over de verlichting hadden meer weg van een stuk glas in lood en het achterraam was bevestigd met plakband. Gelukkig hebben we in NLD de APK! Nu ben ik er blij mee, al zal ik (als ik een eigen auto heb) in NLD daar vast niet altijd even blij mee zijn.
Ons appartement, Kilimanjaro Villa, staat tegenover een moskee. Nu weet ik dat moslims 5x per dag bidden. Wat ik hier geleerd heb, is dat het net voor en na zonsopgang/ondergang is en als de zon op het hoogste punt staat. De persoon die de oproep voor het gebed 5x per dag doet heeft duidelijk geen conservatorium gedaan. Aan zijn stem te horen moet hij 1) of stoppen met roken 2) hoestpastilles gaan gebruiken 3) stembandpoliepen laten verwijderen en 4) cursus zingen gaan doen. ik ben er inmiddels aan gewend dat om 04:30 de oproep uit de minaret (25 mtr bij onze kamer vandaan) start. Alleen een muzikaal talentje is het niet in vergelijking met hoe de andere gebedsoproepen harmonieus en muzikaal klinken uit de andere moskeen in de buurt.
Voor een dagtripje ben je alsnel hier $170-200 p.p. kwijt. Nou dat gaat er bij mn Hollandse zuinige verstand niet in als je weet dat de toegang van het park $35 is en de mensen hier gemiddeld $10 per dag verdienen. Dus nu hebben we een dag extra in Arusha.
Om toch wat te doen, willen we naar een bioscoop gaan. De meeste lokale mensen die we hier spreken kennen het woord niet en laat staan dat ze weten dat er een bioscoop in de buurt is. Bij de enige echte na-maak McDonalds (McMoody's met een McWhopper en Frensh Frys,....) weten ze er wel een. Een nieuw complex net even buiten de stad, daar zit een bioscoop (en heel toevallig een restaurant van hun). Dit complex, heel westers, te nieuw, te strak voor Afrika is zo nieuw dat het nog niet in de reisboeken staat. Veel winkels staan nog leeg en veel mensen weten nog niet van het bestaan. De bioscoop is netzo groot als een gemiddelde huiskamer in NLD, alleen dan met een XXXXXXXXXXXXL TV scherm. Met de grote populatie aan Indiers die ook weer hier in dit Entertainment oordje aanwezig waren, waande ik me zelf weer even in Zuid-Afrika.
Na fragmenten van de opening van de Olympische Spelen gezien te hebben (de sattelietontvangst was zoals zoveel dingen in Afrika bagger). Uiteraard keken we naar een Zuid-Afrikaanse zender. Dat is echt het enige land in Afrika wat westers aandoet en zich voor een groot gedeelte ook zo gegraagd.
Omdat het wat ver was om te lopen, met de taxi terug. Buiten stonden de taxichauffers net als muggen op ons te wachten. Zodra je buiten bent, en 1 moment niet met je armen om je heen maait zitten ze aan je. in dit geval niet heel erg, want we wilden graag voor een normale prijs naar huis en niet voor een Mzungu (blanken) prijs. Nu was het een soort veiling en binnen no-time hadden we een uitstekende prijs.
De taxi was net nieuw geimporteerd uit Japen. Daar had het autootje, een vooroorlogse Toyota nog wat, al 800.000km gelopen en was nu rijp voor
Ons appartement, Kilimanjaro Villa, staat tegenover een moskee. Nu weet ik dat moslims 5x per dag bidden. Wat ik hier geleerd heb, is dat het net voor en na zonsopgang/ondergang is en als de zon op het hoogste punt staat. De persoon die de oproep voor het gebed 5x per dag doet heeft duidelijk geen conservatorium gedaan. Aan zijn stem te horen moet hij 1) of stoppen met roken 2) hoestpastilles gaan gebruiken 3) stembandpoliepen laten verwijderen en 4) cursus zingen gaan doen. ik ben er inmiddels aan gewend dat om 04:30 de oproep uit de minaret (25 mtr bij onze kamer vandaan) start. Alleen een muzikaal talentje is het niet in vergelijking met hoe de andere gebedsoproepen harmonieus en muzikaal klinken uit de andere moskeen in de buurt.
